18 Aralık 2012 Salı

Patmelerde mukabelem var!

Bir süredir erişilebilirliğimiz, ulaşılabilirliğimiz, insanları elimizle koymuş gibi bulabilirliğimiz; telefonlarımızın özellikleri aslında maddi kaynaklarımızın ölçüsü ile birlikte artış gösterdi.
Sıklıkla facebook, instagram kullanıcısı biri olarak  fotograf paylaşımı amacıyla bu sosyal araçları, siteleri kullanıyorum. Kendimi bildim bileli fotograf çektirmeyi sevdim ve bu anlamda  kesinlikle anneme çekmiş olduğumu düşünüyorum. Arkadaşlarıma annemin güzel gençlik resimlerini göstermekten gurur duyardım, annemle babamın benim küçüklük resimlerimi çekip biriktirmiş olması da kendimi her zaman değerli hissettirirdi ve mutlaka cüzdanımda kendi bebeklik resimlerimi taşırdım. Telefonların birer fotograf makinası kıvamında olması en sevdiğim teknoloji araçlarının onlar olmasını sağladı. Telefonla konuşma yeteneğimin olmamasının da bu anlamda hiç bir önemi kalmadı.
Artık evimize gelen insanlara resim albümlerimizi gösterir gibi buralarda paylaşarak bu olayı insanların parmak uçlarına bırakmış olduk. Kendi adıma fotograf çekilmeyi seven birisi olduğu için çekip arz ediyorum halka. Kendimi, oğlumu, sevdiklerimi çekip koymanın dışında yedip içtiğimi koymaya bir türlü alışamadım bu aleme. Hani yiyen var yiyemeyen var resimleriymiş gibi geliyor bunlar bana...Bu albümümüzü sergilemeye benzemiyor ki arkadaşım?  hangi misafirimize bakın bugün buzdolabımızda hangi tatlı, fırınımızda hangi börek pişti deriz ki! Bir de nerede olduğumu bildirenlerden hiç değilim. Eğer bulunduğumuz restoranın, işletmenin reklamını yapıyorsak ne ala! Eğer bir büyüyüğümüz de  gün içinde nerede olduğunu bileyim dememişse bir gerek yok galiba  buna. Gerçi aramızda bekar olanlar için çok işlevsel olabilir bu bildirim. Hani ayrıldık ama bak burda kahvemi yudumluyorum ya da sinemaya girmek üzereyim gelirsen yetişirsin. Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla tarzları bildirimler bunlar. Şimdiye kadar şu an hacıbaba halk pazarı, çarpa, palmiye aile bahçesindeyim bildirimleri de göremedim. Oralarda pek bulunmayız çünkü.
 Toplamda bir iki komşu yüzü gören bir ev hanımının da kullanamayacağı bir özellik sanki bu. Sağa sola tefeci tüfeciye borcun varsa da biraz tehlikeli nerede olduğunu herkese duyurmak.
 Ya bu koşullar önceden olsaydı rahmetli ananemin bildirimleri nasıl olurdu düşünemiyorum. Heralde dedemin görmesi için kapı girişindeki ayakkabılığın aynasına bıraktığı o güzel el yazısı notları yerine online olarak 'Hacı Nazife arkadaşımdayım. Patmelerde mukabelem var ( Patme burada Fatma olmaktadır), Halime Halayla Necibelerdeyim. ' gibi çekinler  yapardı.
Olsun şekerim, iyi kötü herkesin kendi eti butu derler. Ayılar bizleri çok severler biraz ağırdır hantaldır ama armutun iyisini ayılar yerler!

                                                                           Adam olacak Çocuk...




                                                                           

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder