ikon ironisi

            
                     herkesin vardır bir ya da birkaç stil ikonu, taklitler aslını yaşatır o ayrı konu !

köşe minderiyimdir

bir varız bir yokuz bu hayatta! yaşarken yok olduğumuz anlar da az değil aslında..kimi zaman, arap kızının şimdinin komşu kızının camdan baktığı gibi izleriz hayatı! benim gibi her gün köşe minderi modunda olmak istemezseniz boşaltın içinizdeki fazla ağırlıkları, dertleri yastığınızdaki kaz mıdır bilmem ama o malum tüycükleri...

Ücra ormanlarda bir haz vardır;

Issız kıyılarda mest olurum; Kimsenin rahatsız etmediği

Bir çevre vardır, derin denizlerde

Ve uğultusunda bir şarkı vardır:

İnsanı daha az sevmem ama

Doğayı ondan çok severim.

          

                                               lord byran'dan

                                          

yazmak lazım arada

 

Geçmiş günü beyhude yere yâd etme,
Bir gelmemiş an için de feryat etme
Geçmiş gelecek masal bunlar hep
Eğlenmene bak ömrünü berbat etme der Hayyam!!

 

ben de diyorum ;

 

geçip gitmek bilmeyen, kimini tanımadığım kimini ise kendimle tanıştıramadığım anlar var zihnimde

öyle göz dalıp kaldığında zannediyorum aklımla gözüm gizli bir köşede zaman defterimi karıştırıyorlar.

herkes için hiçkimsenin birşey yapamadığı zor durumlar vardır ya hani

işte parmaklarımdaki o kalem izleri, bu kırmızı yeşil siyah boyalar...