Anam bu ne kış diyerek sözlerime başlamak istiyorum.Eskiden kış mevsimi
gelince için için mutlu olur, romantik ruhum heyecanlara kapılır, ev, sinema
filmi, battaniye, elimde kahve, dışarıda lapa lapa kar görüntüleri benliğimi
sarardı.
Bunların hala mutluluk getirdiği muhakkak ancak artık çocuklu olunca, '
olsun ama yetmez ' durumuna geçtiğimizi düşünüyorum.
Eğer ayazıyla meşhur bir şehirde, saati bilmem kaç metreküp yakan kombi
ısıtmalı hatta yoğuşmalı ısıtmalı ay sonunda tutuşturmalı bir sistemle ısınıyorsanız,
evdeki velediniz gittikçe büyüyor, büyüdükçe zıp zıp hareketli oluyor, yeni
yeni kelimeler kullanmaya başlayıp bu soğuk havada attaa attiii deyip duruyorsa
işiniz oldukça zor demektir. Daha dün sosyal medya aleminde 'yaz gelsin şikayet
edersem ağzıma şezlongla vurun' cümlesini okuyunca yalnız olmadığımı, bir
yerlerde birilerinin de benim gibi haykırdığını görüp sevindim işte!
Çelişkili karmaşalı yoğun karamsarlı bünyem kış mevsiminin artık yalnızca
eski kartpostallarda, belki vintage filmlerde, kara boylu boyunca yatıp izimizi
çıkarttığımız çocukluk günlerimizde, okul dönüşü arkadaşlarla birbirimize
attığımız, ağzımızın atkılarla kaplı olup nefesimizin buharıyla gözlüğimüzün de
görüş alanını kapatıp yendildiğimiz kar topu savaşlarında kaldığını söylüyor.
Her ne kadar küresel ısınma, iklim bozulmaları sorunsalları olsa da kış
mevsiminin şartları yeniden düzenlenmeli bence..Ha en güzeli yanına yalnızca bir hırkanı
alıp çıkacacağın mevsimler bir an önce
gelsin..sen ne dersin?
