kollarında yaşarken 'i hissedemeden üstelik henüz bunu bile söyleyemeden zaten çiçekli bahçemiz de olmadan okula başlamak..
İçim Alpay servise binip O'na kemerini taktıklarında cızzz etti mi? tabii etti Allah' a emanet gönderdik yavrumuzu.
Eeee... Gerisi yok işte
Alpay'ım baloğlanım..Şimdi yeni yeni konuşmaya başladın. İleride bir gün okumayı sökeceksin, her ne kadar ileride sakladığım mektupları, anılarımı, günlüklerimi okursun diye saklasam da ' amaan anne ben sevmem böyle şeyleri ' diyebilirsin..belki de ilgini çeker bu tür şeyler bilemem, hangi filmde vardı çocuk küçük bir kutu yapmış, içine anılarını koymuş ve daha sonra bunu birisi bulmuştu falan, galiba pek çok filmde vardı da en son aşk tesadüfleri severdi filminden hatırlıyorum. İşte böyle bir çocuk olursan falan diye saklıyorum ben o zir zop şeyleri, küçük notları, defterlerimi. İşte bir de okursan diye sana özel yazmak istediklerim var, teşekkürlerim var...
seni seviyorum diyim öncelikle..
Hayatıma girdiğin andan itibaren anneni hep mutlu ettin, herşeyi kolay öğrendin, galiba bu şükran duygusunu gözümde çoook büyüttüğüm tuvalet eğitiminden sonra daha çok hisseder oldum. Ne bileyim sezeryanla doğdun ama bir kaç saat içinde emmeye başladın, geceleri hep uyudun beni uykusuz bırakmadın, emmeyi çok sevdin ama ben hadi artık bırakalım deyince ısrar etmedin, ek gıda zor geldi kaşıkla yiyemedin ama parmakla beslendin, uzun otobüs yolculuklarında hep uyudun anneni zor durumda bırakmadın, iki yaşına girdin ama hala inatlaşmadın, annen sen daha üç aylıkken işe başladı bana mısın demedin, anneannenden sonra daha yabancı biri geldi ama yabancılamadın onunla da mutlu oldun, şimdi ev'den ayrılış sinyalini aldın ama kendini şimdiden 'anne işe gidiyor, baba işe gidiyoor bin okula gidiyorum' diye hazırladın, ee 'bez bebişin ' dedin çıkardın hele bir de dün gece 'anne su ' diyip uyandın sonra baş ucundaki suyu içip anne git diye bağırdın ya ben sana ne diyeyim...
Allah'a önce şükür edeyim sonra da sana çok teşekkür edeyim yavrum benim.
ama sen yine de büyüyünce bu yazdıklarımı oku sonra da benim o sakladığım günlüklerimi, notlarımı, mektuplarımı falan oku. vallahi sıkılmazsın oku nolur boşa gitmesin aaaa canım nolur ki...
diye seni de zorlarmıyım acaba..Sanki zorlarım evet zorlarım. İsterim benim dinlediğim müzikleri dinlesin, benimle otursun saatlerce selvi boylum al yazmalım, ibrahim tatlısesten mavi mavi, yaşamak bu değil, ya da banker bilo, şabaniye izlesin. Ne diyeyim Allah sana da yardım etsin...Evde ıslık çalma sakın şeytan toplarsın, yatağını da topla şeytan girmesin..
Ha bir de rahmetli anneannemin kuzenim evden çıkarken O'na 'kancıklara uyma' tenbihi vardı onu da unutmadan geçemeyeceğim ne olursa olsun seni hep seveceğim...
şimdi bir şeyler karalamak geldi içimden, paylaşayım istedim;
sonra dedim ki kendimizi çok fazla ciddiye almamıza gerek yok aslında. hayat çok renkli, her rengin arasında gömülmek çok uğraştırıcı. bu sefer de böyle olsun.
