Derin oyaları olan işleme bir mendilin, kuytuda kalmış yanı gibidir hayat...
Üzerinde ilmek ilmek işlenmiş, her ip bittiğinde daha sağlamı, rengi daha canlı olanı eklenmiş, yere çok düşmüş ama pek az kirlenmiş olanıdır belki ömrümüz.
her günün başlangıç saatidir o ilk göz kırpışımız. Kimi zaman yalnızlığa kimi zaman hüzne bazen de umudadır kahkaha atışlarımız.
Az sayfalı küçük defterden kareli harita metod deftere terfi etmiş bir öğrenci kadar heyecanlıyız. Genelde çok karamsırızdır ki bundandır, dört ortalı o koca defterin hiçbir ortasını kolay bulamayız.
Kimimiz defteri yaşanmışlık çantasına atıp yola koyulur önüne bakar; kimimiz de kıvırır katlar en fazla elde taşır ya da bir kenara fırlatırız..
işleme mendilin derin oyası ile harita metod arasında sıkışıp kalmışlıktır tüm varoluş sancımız.
